Tzaneen een wonderlijk stukje Zuid Afrika
Blijf op de hoogte en volg Hanny en André
17 Augustus 2018 | Zuid-Afrika, Tzaneen
17-8
Gisteravond hebben we met de gamedrive in het donker voor het eerst een hyena vrouwtje kunnen spotten. In het donker schijnt Polite met een grote zoeklamp van links naar rechts om ons heen en bij iets wat reflecteert draait hij met de zoeklamp een klein rondje. De Ranger stopt dan de auto of rijdt in de richting van het gesignaleerde. Zo ook gisteravond. We vonden mama hyena staand voor een lege termietenheuvel, waarin zij een hol heeft gegraven. Mama ja, want even later komen er drie zwarte, zeer jonge hyena's uit de termietenheuvel lopen. Mama gaat liggen op de rots voor het nest en de drie kleintjes zoeken mama op om te drinken. Heel bijzonder om dat gezien te hebben. Foto's maken kan niet, het is te donker en dan verstoren we het schouwspel misschien. We genieten allen met volle teugen van het jonge geluk. We voelen ons klein in deze mooie wereld.
Afgelopen nacht was het rond kwart voor 5 weer raak. We hoorden het luipaard er weer aankomen en langs onze tent lopen. Nu twijfelden we niet. Helaas werkte de sluiting van de tent niet mee (als het lipje van de ritssluiting aan de buitenkant zit, is het onhandig om dit voor elkaar te krijgen). We wilde niet teveel lawaai maken en waren dus te laat. André is buiten blijven zitten tot we door James geroepen werden om op te staan voor de ochtendsafari. Achteraf gezien hadden we gewoon via de douchedeur naar buiten kunnen gaan, daar zat immers geen achterwand in.
Helaas kunnen wij hem niet vinden tijdens de ochtend safari. Wellicht heeft hij ons wel gezien ;-p
We zien zebra's, een bijzonder soort met drie verschillende strepen. Verder verschillende soorten antilopen, enkele giraffes en vogels. James verteld over de termieten heuvels, hoe de termieten leven en hun flat bouwen (sommige zijn enorm).
We hebben geluk de eerste twee safari's zoveel gezien te hebben, het kan ook anders lopen. Dat zie je maar aan de schaarsheid vanmorgen.
Na de lunch nemen we afscheid van onze mede safarigangers. Het Nederlands gezin vertrekt naar Joburg voor een vlucht naar Amsterdam (Johannesburg noemen ze hier Joburg), het Italiaanse stel blijft nog een nacht en wij vertrekken naar Tzaneen, anderhalf uur noordelijker richting Botswana.
Als we afscheid genomen hebben van de eigenaar James, de spotter Polite en de medewerkers van de lodge, vertrekken we naar Tzaneen.
We passeren veel privé safariparken, savannes met hier en daar hoge bergen van losse rotsblokken (alla de berg van Simba) en kilometers lange stroomdraad.
Zeer verrassend komen we terecht in een hele groene en vruchtbare omgeving. Waar citrusvruchten en avocado's pronkend aan de bomen hangen. Groente - en fruittelers druk zijn met het verwerken en verkopen van hun goed. Hier veel meertjes en riviertjes. Het waarschuwingsbordje pas op voor Hippo's duikt ook weer op.
Hoe dichter we bij Tzaneen komen, hoe hoger de bergen worden.
Voordat we bij het hotel komen, moet de auto ook flink zijn best doen om de berg op te komen. Het oud Engels hotel Sherwood, staat boven op de kam van een berg en kijkt uit over allemaal avocado boompjes en in de verte de Magoebaskloof, een megahoge uitloper van de Drakensbergen. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan.
Langs het hotel staan allemaal grote hoge palmen. We bevinden ons in een subtropisch klimaat, bougainville, azalea's, bloeiende bomen, cactussen op stam. Zelfs kersenbomen en koffieplantages.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd rijden we naar guesthouse Kings Walden iets verder op. Hier een prachtige tuin met uitzicht over de vallei. Er staat een kale boom, die André allang verwijderd zou hebben. Nu blijkt er een verhaal achter deze plek te zitten;
Kings Walden werd geboren uit een geweldige romantische geest. Het was in de jaren dertig dat een mooie jonge vrouw betoverd stond aan het uitzicht op de bergen en tegen de man naast haar zei: "Ik wil nooit meer vertrekken". Hij was de eigenaar van het land en het uitzicht. "Trouw met me", antwoordde hij, "en dat zal nooit gebeuren".
Vele, vele jaren later, in de nacht dat ze hier stierf, trof de bliksem de enorme blauwe gomboom op het gezichtspunt. Hij staat nog steeds op de been, wit en dramatisch, een symbool van de magische romantische geest en geschiedenis van Kings Walden Garden Manor.
Gisteravond hebben we met de gamedrive in het donker voor het eerst een hyena vrouwtje kunnen spotten. In het donker schijnt Polite met een grote zoeklamp van links naar rechts om ons heen en bij iets wat reflecteert draait hij met de zoeklamp een klein rondje. De Ranger stopt dan de auto of rijdt in de richting van het gesignaleerde. Zo ook gisteravond. We vonden mama hyena staand voor een lege termietenheuvel, waarin zij een hol heeft gegraven. Mama ja, want even later komen er drie zwarte, zeer jonge hyena's uit de termietenheuvel lopen. Mama gaat liggen op de rots voor het nest en de drie kleintjes zoeken mama op om te drinken. Heel bijzonder om dat gezien te hebben. Foto's maken kan niet, het is te donker en dan verstoren we het schouwspel misschien. We genieten allen met volle teugen van het jonge geluk. We voelen ons klein in deze mooie wereld.
Afgelopen nacht was het rond kwart voor 5 weer raak. We hoorden het luipaard er weer aankomen en langs onze tent lopen. Nu twijfelden we niet. Helaas werkte de sluiting van de tent niet mee (als het lipje van de ritssluiting aan de buitenkant zit, is het onhandig om dit voor elkaar te krijgen). We wilde niet teveel lawaai maken en waren dus te laat. André is buiten blijven zitten tot we door James geroepen werden om op te staan voor de ochtendsafari. Achteraf gezien hadden we gewoon via de douchedeur naar buiten kunnen gaan, daar zat immers geen achterwand in.
Helaas kunnen wij hem niet vinden tijdens de ochtend safari. Wellicht heeft hij ons wel gezien ;-p
We zien zebra's, een bijzonder soort met drie verschillende strepen. Verder verschillende soorten antilopen, enkele giraffes en vogels. James verteld over de termieten heuvels, hoe de termieten leven en hun flat bouwen (sommige zijn enorm).
We hebben geluk de eerste twee safari's zoveel gezien te hebben, het kan ook anders lopen. Dat zie je maar aan de schaarsheid vanmorgen.
Na de lunch nemen we afscheid van onze mede safarigangers. Het Nederlands gezin vertrekt naar Joburg voor een vlucht naar Amsterdam (Johannesburg noemen ze hier Joburg), het Italiaanse stel blijft nog een nacht en wij vertrekken naar Tzaneen, anderhalf uur noordelijker richting Botswana.
Als we afscheid genomen hebben van de eigenaar James, de spotter Polite en de medewerkers van de lodge, vertrekken we naar Tzaneen.
We passeren veel privé safariparken, savannes met hier en daar hoge bergen van losse rotsblokken (alla de berg van Simba) en kilometers lange stroomdraad.
Zeer verrassend komen we terecht in een hele groene en vruchtbare omgeving. Waar citrusvruchten en avocado's pronkend aan de bomen hangen. Groente - en fruittelers druk zijn met het verwerken en verkopen van hun goed. Hier veel meertjes en riviertjes. Het waarschuwingsbordje pas op voor Hippo's duikt ook weer op.
Hoe dichter we bij Tzaneen komen, hoe hoger de bergen worden.
Voordat we bij het hotel komen, moet de auto ook flink zijn best doen om de berg op te komen. Het oud Engels hotel Sherwood, staat boven op de kam van een berg en kijkt uit over allemaal avocado boompjes en in de verte de Magoebaskloof, een megahoge uitloper van de Drakensbergen. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan.
Langs het hotel staan allemaal grote hoge palmen. We bevinden ons in een subtropisch klimaat, bougainville, azalea's, bloeiende bomen, cactussen op stam. Zelfs kersenbomen en koffieplantages.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd rijden we naar guesthouse Kings Walden iets verder op. Hier een prachtige tuin met uitzicht over de vallei. Er staat een kale boom, die André allang verwijderd zou hebben. Nu blijkt er een verhaal achter deze plek te zitten;
Kings Walden werd geboren uit een geweldige romantische geest. Het was in de jaren dertig dat een mooie jonge vrouw betoverd stond aan het uitzicht op de bergen en tegen de man naast haar zei: "Ik wil nooit meer vertrekken". Hij was de eigenaar van het land en het uitzicht. "Trouw met me", antwoordde hij, "en dat zal nooit gebeuren".
Vele, vele jaren later, in de nacht dat ze hier stierf, trof de bliksem de enorme blauwe gomboom op het gezichtspunt. Hij staat nog steeds op de been, wit en dramatisch, een symbool van de magische romantische geest en geschiedenis van Kings Walden Garden Manor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
