Wijngoed Blaauwklippen, Spier, Peter Falke en Rust

Het wordt een hete dag vandaag, 34 graden. Toch gaan we er op uit. We beginnen om 11 uur bij de boerenmarkt op wijngoed Blaauwklippen. Als we onze auto parkeren op een open veld en uitstappen voelen we pas de hitte die er al vroeg hangt.

De muziek geeft aan waar we moeten zijn. Op het terrein met hoge bomen voor het wijnhuis, speelt een man met zijn gitaar country muziek op een klein vierkant podium. Vrolijke kraampjes met vriendelijk groetende verkopers, verkopen eten en drinken. De marktkramen die naast het gezellige pleintje staan verkopen oa. antiek, kleding, stenen-, houten- en metalen beeldjes en speelgoed. In een schuur verkoopt men lokale producten; honing, zeep, noten, kruiden, worst etc. De bezoekers babbelen gezellig en zitten aan lange tafels. Alles is feestelijk versiert met vlaggen. Ook onder de hoge bomen zitten gezinnen met hun hond op picknickkleedjes te genieten van natje en droogje. Het voelt als een oude film waar we in terecht gekomen zijn, iets van weleer. Er hangt een enorm gezellige sfeer.

Na dit bezoek steken we de drukke N44 over richting wijngoed Spier. Wederom een groot wijnpark met oud Hollandse landhuizen en enkele bungalows om te verblijven. Het is een groot terrein, met allerlei landschappen, waterpartijen en gebouwen met een functie. Er staan (kunst)stenen op een sokkel en als je daar je hand bij houdt komt er een galmend geluid uit, alsof je een klankschaal hoort.

Als we denken het restaurant gevonden hebben, hebben we het mis. Hier kun je een picknickmand samen laten stellen en deze op het terrein nuttigen. Dan maar verder. Even verderop zien we de terrassen voor een bakkie koffie. De oud Hollandse gebouwen zijn jammer genoeg zo modern gerestaureerd dat het authentieke er aan de binnenzijde een beetje af is. Onder de hoge oude bomen genieten we van het verkoelende windje en de koffie.

Op naar de lunch bij Peter Falke (PF) de sokkenspecialist van Duitsland. Ook hij heeft een wijngoed hier. Nadat André sportsokken heeft gekocht zoeken we een plekje op het terras. Peter en zijn vrouw zijn net een half uur weg. Na een maandje Z.A weer terug naar Duitsland fur die Arbeit.

Als wij van de lunch genieten, trekken we ook hier weer de conclusie dat de Zuid Afrikanen er allemaal in het weekend er op uit trekken om ergens op een wijngoed te genieten van eten en drinken, wel of geen feestje te vieren.

Na PF rijden we verder de vallei in, naar wijngoed Rust en Vrede. Verborgen achter de heuvels ligt dit oud Hollandse wijnhuis prachtig op een helling. Er liggen terrassen op verschillende hoogtes. Ook het gebouw is tegen de helling opgebouwd en lange gangen leiden de diepte in. De temperatuur is lekker koel. Hier liggen de wijnvaten en de wijnflessen opgeslagen.

Wij snappen wel waarom het hier Rust en Vrede heet.